In de loop van de maand kreeg ik specifieke aanvragen over toegankelijkheid voor mensen met handicaps. In gebouwen én in bejegening. Vooral dat laatste is een rode draad in mijn werk. Fijn, al dat werk in het verschiet. Toch heeft de ervaring mij geleerd dat mensen wel willen, maar het daadwerkelijk doen is toch een ander verhaal.
Aan mij de taak om daar een evenwicht in te vinden. Soms is dat lastig. Ik wordt regelmatig gevraagd om advies te geven, dat doe ik graag. Door kennis te delen zetten we immers de mogelijkheid tot verandering in. De motivatie om mijn kennis te vragen kan – jammer genoeg – twee kanten. De meest voorkomende is vanuit volwaardigheid. Dan wordt het een mooi proces, waarin iedereen zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelt.
De andere kant heb ik deze maand weer eens mogen ervaren. Mijn kennis werd gevraagd, vervolgens in twijfel getrokken en uiteindelijk is er niets mee gedaan. Het lastige vind ik dat ik hier pas achter kom als ik de opdracht heb aangenomen. Ik maak er het beste van, maar negatieve energie heeft veel effect op mijn lichaam.
Ontspannen
Ik weet dat ik bij dit soort situaties mijn lijf en hoofd goed op orde dien te houden. Dat doe ik door bijvoorbeeld in bad te gaan en dan doe ik dat niet per sé om me te wassen. Ook ben ik deze maand twee weken in Frankrijk geweest. Ik ben zo blij met ‘ons plekkie’. De rust, ruimte, stilte en het waterige zonnetje doen wat goed voor mij is. Ze luchten mijn hoofd.
Mijn lichaam wordt door de zon als een accu weer opgeladen. Langzaam maar zeker wordt de energie die ik heb geïncasseerd van zwaar weer draagbaar, tot het als neutraal door mijn lichaam stroomt. Lachen is en blijft ook een heel goede remedie. Na een week beginnen de ideeën, die nodig zijn voor zaken die nog vorm moeten krijgen, weer langzaam te ontstaan. De ontspanning heeft z’n werk gedaan.
Balanceren
Toch ben ik na afloop ook dankbaar. Ja echt! Want dit laat zien wat ik te doen heb én waarom. Confronterend is het zeker, maar meestal lukt het mij om die energie om te zetten naar motivatie. Motivatie die ik weer in kan zetten bij opdrachten waarbij de kennis, kunde en ervaring van iedereen gelijkwaardig wordt ingezet. Het zal altijd wel balanceren blijven. Bij terugkomst in Nederland had ik naar mijn eerste afspraak trof ik een buschauffeur die zijn mening niet onder stoelen of banken stak.
Mooie klussen
Er lagen gelukkig mooie klussen op me te wachten. Klussen binnen opdrachten voor derden en klussen voor eigen projecten. Projecten die we vanuit onze eigen organisatie willen realiseren. Vond ik het een aantal jaren geleden het leukst om mijn verhaal op de bühne te delen, nu vind ik het leuker om dit in andere vormen te doen. En, het proces wat hieraan vooraf gaat te faciliteren. Dit doe ik samen met andere mensen. Mensen die allemaal snappen wat mij drijft en iedereen brengt zijn eigen expertise mee. Geduld is een schone zaak. Volgende maand vertel ik jullie meer.
